sł. Wiesława Kwinto-Koczan, muz. Wojtek Szymański
Dlaczego tak daleko do siebie mamy Przez śnieg odkąd spadł? Czy nie wystarczy, że samotnie minęło nam już tyle lat? Najlepiej, kiedy w mroźnej pustce skostniałe drzewa chłoszcze wiatr, wtulić się w ciepło twoich ramion, odsunąć na bok cały świat. Za oknem zęby szczerzy zima, białym ogrodem kwitną szyby. Słyszymy jak nam biją serca. Ech, gdyby czas zatrzymać, gdyby.